Sikker seglas langs haustmørk kyst
Forfatter: FSF
Publiseringsdato: 12.11.2002
Korleis opplever du ein ekspressbåttur i høst-
og vintermørket frå brua på båten? Korleis navigerar
kaptein og styrmann fartøyet sikkert fram i trange og mørke
farvatn ? Bli med ein tur frå Bergen mot Nordhordlandsbrua - gjennom
Straumane og "lysløypa" mot Fensfjorden og vidare til Gulen.
Haustmørket har lagt seg over Vestlandet. Ute bles
det nordvestleg stiv kuling med snøbyger. Søndagens ekspressbåtrute
frå Bergen til Nordfjord er klar for avgang klokka 20.35.
Kaptein og styrmann sit på brua og har alt vent
seg til mørkret. Instrumenter og navigasjonshjelpemidla er sjekka
og innstilt, og forstyrrande lys er blenda ned då fartøyet
sig ut av Vågen. I salongane sit til saman 178 passsasjerar.
Ekspressbåten er komen opp i full fart og set kursen
utover mot Nordhordlandsbrua. Snøen laver ned, og med motvind og
36 knops fart vert seglasen overvåka på radar og DGPS — det
vil sei datastyrt satellittnavigasjon. Ein får kursen rett i seglingsmedet
på radaren ved hjelp av racon som er plassert på Nordhordlandsbrua.
Racon sender eit signal som viser på radarskjermen og er eit verkelig
godt navigasjonshjelpemiddel.
«Lysløypa»
Snøen har letta noko, vinden likeeins sidan ein
går indre lei nord gjennom Straumane. For å følge med
at ein er skjerpa, sit dei to navigatørane på brua, samt maskinsjefen
som passar på fartøyets 5.500 hestekrefter, og småsnakkar.
Radioen er på for å høyre værmelding og nyheiter.
Båten er no i trangt farvatn, som er vorte noko
heilt anna enn før seglingsmerkinga. På strekninga opp til
Sognefjorden har ein nemlig fått den såkalla «lysløypa».
På holmar, utsette nes og strategiske punktar har Kystverket plassert
indirekte belysning (veglys), og oppgradert leia med fleire blinkar.
Seglasen går sin vante gang nordover, heile tida
etter visuell og instrumentell navigering. Ein har sine med og merker.
Kapteinen må tenkje tilbake på ein skøytemann, som kan
hende hadde lege for lenge i indre havnebasseng i Bergen. Då han
skulle heim att styrte han etter noko som han trudde var ei fyrlykt - men
som i staden var gamle «Stavangerfjord» ved Marsteinen fyr
på veg til New York.
Fensfjorden
Ekspressbåten er kommen opp til Fensfjorden, har
akkurat passert Hageskjær lykt, og då også gitt beskjed
til Fedje trafikksentral, som overvaker Fensfjorden, Mongstad og inn- og
utsegling der. Ein får bekrefta og samtidig vite kva slags trafikk
det er i området. Ved innsegling til kai på Fonnes må
ein fylgje ekstra godt med, samtidig som ein har nordvestkulinga å
ta omsyn til ved kai.
På nordsida av Fensfjorden blinkar Vikingnes lykt
og viser retning for seglasen mot neste stopp, Mjømna. Dette området
er også ganske trangt, så her har ein også plassert indirekte
belysning og fleire blinkar på holmar og skjær.
Innkomst og avgang frå Mjømna går som
vanlig. Passasjerane som går i land seier god natt og fortsatt god
reise. Mannskapet kjenner stort sett dei fleste som reiser, og dei kjenner
mannskapet.
Ekstrastopp
På veg videre nordover mot Krakhella kjem matrosen
opp på brua med beskjed om at ein av passasjerane er blitt dårlig.
Over høytaleranlegget spør ein om det finnst helsepersonell
ombord. Det gjer det. Ein sjukepleiar er med, og ho fryktar at passasjeren
har hjarteproblem. Kontakt vert oppretta med lege i Eivindvik, og ein besluttar
å gå til Sollibotn for å ta legen ombord. Navigatørane
korrigerar seglasen sin dit. Ein legg seg i sving for å gå
gjennom Kippersundet. og kursar mot Folefoten lykt.
Farvatnet her inne er mørkt, så lyktene og
blinkane er særleg gode å ha. Lege kjem ombord i Sollibotn.
Diagnosen var rett. Snart er legebåt rekvirert og på veg mot
Bergen med passasjeren. Ekspressbåten har førstehjelpsutstyr
ombord og folk blant mannskapet som har opplæring i førstehjelp.
Ekspressbåten set kursen nordover mot Krakhellesundet
og Klauva lykt. Seglasen nordover sundet går forbi Laskeneset blink
og Seglsteinen lykt mot Kraksnova ..... og vidare i si rute til Selje.
-----------------------------------------------------------------------------------
Utdrag frå artikkel i Fylkesbaatane sitt blad -
"Fjord og kyst" |