Or minneboka til ei seterjente
Forfatter: Ragnhild Jung
Når våren den komen er
Med gras og blom og bær
då brenn det ein lengt so varm
djupt i min unge barm
Den lengten den ulmar tid
og aldri eg blir den kvitt
den hugen min dreg so blidt
mot fjellet og setra den fer
Den staden vart meg so kjend og kjær
eg minnest alle gilde stunder der
i helg og yrke ved dag og seine kveld
i skodderegn og solgulls stråle-eld
Eg kjenner meg yr og glad
snart skal eg til fjells få dra
snart slepp eg or dalen trong
og sullar sær ein song
Deruppe ved sumartid
med fuglar dei syng i lid
og himlen er blå og blid
eg trallar dei gladaste kvad
No eg atter komen er
på solfagre stølar her
eg kjenner det alt so vel
her trivst eg yr og sær
alt er som det var i fjor
høyr fuglar dei syng i kor
Ja, her på stølen kan du tru er gildt
ein draumstill kveld når soli smiler mildt
Eg kjenner å slik hug so mang ein gong
til tolka all mi glede ut i song
For songen den lyfter gjer
tanken på venger ber
frier frå kav og sut
so fritt yver tind og nut
Leikand i himmelrand
med sola den glør i brand
stanar til sist hjå han
som hev blitt meg so kjær
------------------------------------------------------------------------------------------------
Fjon frå fjell til fjord nr. 1 1991 - Masfjorden
sogelag / Masfjorden mållag.